Finishing touch toilet

Het was vandaag te warm voor de dakdekkers om het werk in de middag af te maken. Voor mij was het eigenlijk ook te warm om iets te doen, maar ik had mijn vader achter m'n broek aan... Mijn vader die eigenlijk rust moet houden van de dokter vanwege een knieblessure, maar die dus stoer doorgaat. Om hem toch een beetje te ontzien mocht hij de toiletborstelhouder aan de muur maken. Al het toiletgarnituur had ik vorige week gemonteerd met een revolutionair plakgoedje dat maarliefst 50 kg per cm2 zou kunnen dragen. In de praktijk blijkt dat dan toch niet helemaal te werken... na 2 dagen kwam de zware houder van de toiletborstel met een knal neer op de plavuizen! De plavuizen hebben deze beproeving gelukkig met glans doorstaan. Dus toch maar boren.

EDIT: vandaag (12/6/09) is de wc rol houder ook naar beneden gekomen! Die is niet eens zwaar... Leuk idee, maar jammer geld, dit plakgoedje...

Twee uur en 2 boortjes later kwam pa dan toch eindelijk door de tegel heen... pfffft... Echte Duitse degelijkheid, die tegels!

Om een beetje bij te komen is pa er vervolgens maar bij gaan liggen, de arme man...



De bevestiging van het loeidure spul (shocking...) is natuurlijk briljant uitgedacht door de fabrikant. Een pieterpeuterig schroefje dat met een ienieminie inbussleuteltje aan de onderkant wordt aangedraaid, zodat je er daarna niets meer van ziet. Zo handig ook, bij het monteren... Voor de jeugdige lezers heb ik het geluid bij deze beelden maar achterwege gelaten...



Maar! Het resultaat mag er wezen! De spiegel zit (nog) op z'n plek, de verlichting is gemonteerd en het plantje staat op z'n plek. Volgens mijn vader is het plantje daar overigens geen lang leven beschoren, maar ik durf te wedden dat dit plantje hier nog wel 100 jaar goed blijft, en zonder water zelfs! ;)

Natuurlijk met een zelfgemaakt zeepje, cremepje en Jan's 'Essence de Veenhuizen'.